" در سال فصلی، یعنی چهار فصل تمام ِ سه ماهه، زمانی نیز بوده که سال با آغاز زمستان شروع می شد، یعنی در دی ماه، که روز نخست آن را خرم روز می نامیدند و جشن خرم روز در اول دی ماه، مطابق می شود با آخر دسامبر در تقویم میلادی. دی از واژه ی دذوه (dazva) درآمده، به معنی آفریدگار و خداوند (دَثوشَه / dacusha).
ابوریحان بیرونی می گوید: " دی ماه، و آن را خورماه نیز گویند. نخستین روز آن، خرم روز است و این روز و این ماه هر دو به نام خدای تعالی که هرمزد است نامیده شده..."
جشن آغاز سال، با هر فصلی که شروع می شده است، مراسم نوروزی منتقل بدان بوده است. در مهرگان که سال با آغاز اعتدال خریفی یا پاییز شروع می شد، ملاحظه می شود که مراسم بارِعام ِ شاهان و دادخواهی مردمان و ... که غزالی، جاحظ، بیرونی و نظام الملک و دیگران یاد کرده اند و در نوروز انجام می شد، در مهرگان نیز برقرار است و بیرونی همین مراسم را در آغاز دی ماه و روز نخست آن را خرم روز گفته است. "
