جشن تیرگان و شگون چوب خوردن از لال
چهارشنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۲، ۰۸:۰۲ ب.ظ
" قسمت عمده ی رسم، آمدن لال است و در برخی از شهرهای مازندران این مراسم را لال شو ( شب لال ) گویند. در این شب، شخصی با لباس مبدل، دستمالی به سر بسته و صورتش را سیاه می کند و مانند لال ها با کسی حرف نمی زند... و چند نفر او را همراهی می کنند. او وارد خانه ها شده و با چوب و ترکه ای که در دست دارد، که به آن "شیش" گویند، ضربه ای به ساکنان خانه می زند. باور دارند که هر کس را بزند، تا سال دیگر آن فرد مریض نمی شود (روستای چالی شیرگاه). این زدن را شگون برای تندرستی می دانند و به او چیزی می دهند... او ( لال ) مخصوصاً به سراغ زنان نازا، حیوانات نازا، دختران شوهر نکرده، و درختان بی میوه می رود و با ترکه به آن ها می زند. یک نفر از حاضران پادر میانی کرده و ضمانت می کند که مثلاً: این زن یا آن درخت یا آن دختر را نزن، من ضمانت می کنم که باردار شود، میوه بدهد، به خانه ی شوهر برود. صاحب خانه ها، به آنان شیرینی، گندم برشته، برنج، گردو و یا خوراکی دیگر می دهند و آمدن لال را به خانه و کاشانه ی خود به فال نیک می گیرند. "
