آغاز سال

  " در ایران کهن، آغاز سال در آغاز بهار ( اعتدال بهاری ) بوده؛ ولی به علت کوتاهی در محاسبه ی کبیسه، دگرگونی در آن پیدا شد. زمانی آغاز سال، اول تابستان ( انقلاب صیفی ) و ماه تیر بود و در دوره ای چنان که ابوریحان بیرونی آورده است، سال با اول تابستان ولی با نام فروردین آغاز می شد و در نتیجه اعتدال بهاری در اول دی ماه بود. زمانی نیز آغاز سال در اول زمستان ( انقلاب شتوی ) و دی ماه و هنگامی آغاز سال در اول پاییز (اعتدال پاییزی) مهر ماه بود و در دوره ای، سال ثابت ( بهیزکی ) در ایران از نوزده حمل ( نوزده فروردین ) آغاز می شد. و سرانجام با رواج گاهشماری جلالی، آغاز سال بر اعتدال بهاری و آغاز فروردین استوار ماند و گاهشماری قمری یا مهی یا هلالی که بعد از اسلام در ایران رواج یافت، امروز بیشتر جنبه ی دینی دارد. " 

. آیین ها و جشن های کهن در ایران امروز