چوغ الف

پاره هایی از لا به لای کتاب ها، در زمینه ی مردم شناسی

چوغ الف

پاره هایی از لا به لای کتاب ها، در زمینه ی مردم شناسی

نویسندگان

فصل ها

دوشنبه, ۲۱ اسفند ۱۳۹۱، ۰۱:۴۶ ق.ظ

" از کهن ترین دوران سال ایرانی به دو فصل یا دو بخش، تابستان دوماهه و زمستان ده ماهه ( که ریشه ی هند و اروپایی دارد) و زمانی به دو فصل، تابستان هفت ماهه و زمستان پنج ماهه ( که ریشه ی ایرانی دارد) تقسیم می شد؛ و بنابر برخی نظرها، جشن سده در صدمین روز زمستان ِ پنج ماهه ( یعنی دهم بهمن ) برگزار می شد؛ و نیز زمانی تابستان و زمستان هر یک شش ماه بود. و هنگامی سال شش فصل داشت و هر فصل را گاه ( در پهلوی گاس ) می نامند و در پایان هر گاه جشنی پنج روزه می گرفتند به نام گاهان بار، که زردشتیان آن را برگزار می کنند. و سرانجام از زمانی کهن ( شاید کهن ترین زمان )، تقسیم بندی سال را به چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان داریم و گاهشماری امروزمان بر این پایه است. " 


. آیین ها و جشن های کهن در ایران امروز